Freddy

Lieve iedereen!
Even een berichtje uit Malawi... We zijn nu ruim een week 'on the move' en de tijd vliegt! Tot zover is het echt super om even vakantie te hebben en meer van (Oost) Afrika te zien.
Iedereen die me de laatste week heeft gesmst: bedankt! Goed om te lezen dat de kerstkaarten in goede aarde vallen ;)
Ik heb met mijn Keniaanse SIM-kaart wat problemen om terug te smsen, maar dat komt wel weer als we de grens passeren.
Goed, wat hebben we zoal gedaan de afgelopen 9 dagen?
We begonnen met de nachtbus van Mombasa naar Tanga, Tanzania. 's Middags om 4.30uur vertrokken, de grens over (wat niet geheel vlekkeloos ging: we werden gevraagd om illegale paspoorten te vervoeren door de douane, anders kregen we geen stempel. We deden net of we de hele vraag niet begrepen en kregen na wat buikpijn momenten toch een stempel). De nacht brachten we door in een snikhete bus vol muggen in het plaatsje Tanga.
De volgende ochtend, na wederom wat interessante wc-momenten, vervolgden we onze reis richting Dar Es Salaam. Om daar de trein te halen. Het zou krap worden qua tijd of het ging lukken...
Toen we de bus uitstapten werden we belaagd door taxichauffeurs en we kozen er een. Hij leidde ons naar een busje, waar nog twee andere 'chauffeurs' in zaten. We vroegen naar de prijs, maar dat kwam natuurlijk allemaal goed: dat regelden we later wel. Dit was verdacht, en hier hadden we al nattigheid moeten voelen, maar we stapten in. We hadden in wel vreemdere voertuigen gezeten! We reden langs de pin en uiteindelijk naar het treinstation. Met al mijn geld in mijn BH stapten we uit. Ik had inmiddels een heel slecht voorgevoel. Onze backpacks bleven in de auto, want waarschijnlijk gingen we de trein niet halen en hadden we een lift nodig naar het busstation. De taxichauffeurs begeleidden ons naar het loket en deden er alles aan om ons niet in de trein te krijgen. Ik was het zat: ik eiste onze tassen terwijl Lisa in de rij stond voor kaartjes voor een trein die over 5 min. zou vertrekken. De tassen kregen we en ik bedankte de mannen vriendelijk. Ze bleven echter aandringen dat we de trein niet gingen halen en hun nogmaals nodig hadden voor transport. In ons beste Kiswahili bedankten we en vroegen naar de prijs. Een luttel bedrag van 80EU kwam naar voren. We raakten verstrikt in een woordenwisseling en betaalden uiteindelijk 26EU (nog steeds veel te veel). We bemachtigden treintickets en renden naar het perron. Shakend en wel stapten we in de trein. Na 5 minuten vertrokken we. Dit was nogal angstaanjagend: de gasten waren met z'n drieen en kenden de stad en mensen. Ik was als de dood dat ze in de trein zaten en ons zouden beroven ofzo. Gelukkig ging alles goed en waren we van ze af. We hadden juist gehandeld... Maar de volgende keer zouden we slimmer zijn...!!!
De treinreis was prechtig: we hadden een bed, eten en een geweldig uitzicht over het prachtige groene landschap van Tanzania. We passseerden dorpjes, heuvels en bossen en genoten! Eindelijk ontspanden we en toen we door een National Park reden zagen we zelfs zwijnen, giraffes, antilopes, buffels, gnoes en apen (natuurlijk moest ik als een klein kind alle dierennamen door de coupe gillen...Schaam. Helemaal toen ik ipv zwijn alleen maar 'PUMBA's!' kon uitbrengen...)
Het was geweldig. We hadden een heerlijke nachtrust en lachten om andere mzungu's. Toen we de volgende ochtend wakker werden gingen we echter achteruit... Oeps. Er was iets kapot en we moesten naar een 'fundi' om het te laten fixen. Dus gingen we terug.
De treinreis duurde uiteindelijk ipv 17uur, 42 uur. Alle mzungu's klaagden en steunden, maar Lisa en ik genoten! We schoten heel wat kiekjes en snoven de Tanzaniaanse frisse lucht op. We lachten om het feit dat er naast rijst geen eten meer te krijgen was en kochten water en fruit uit het raam wanneer we stilstonden en kooplui dit aanboden. We waren op vakantie! En in Afrika moet je sowieso alle tijd in de wereld hebben om ergens te komen...
Mbeya was onze eindstop. Een plaatsje waar Lisa mogelijk volgend jaar zou gaan werken. Maar naast de ananas-sculpturen en dronken mannen die friet van je bord stelen is er niks te beleven. De stad had al twee weken geen elektriciteit en ze verwachten dat het ergens in de komende maand wel weer aan zou gaan. Geweldig!
We hadden in gedahcten om hier een paar dagen te blijven, maar verlieten de volgende dag al onze lodge.
De grens over naar Malawi!
Onderweg moesten we 3x van bus wisselen en we passeerden de grens uiteindelijk achterop een fietstaxi! Geweldig! Met je backpack achterop een fiets van de heuvel af voor een euro. Das pas een euroknaller!
Later die middag arriveerden we in Karonga, Malawi. Inmiddels hadden we 3 volle dagen achter elkaar gereisd en hadden we honger. We deden boodschapjes, pinden en aten. Toen vertrokken we verder zuidwaarts richting Chitimba.
Het paradijs: we kampeerden aan het strand, aan het meer en de zon scheen (na een hele dag regen waren we daar wel weer aan toe), het was een rustige camping met reizigers (geen toeristen, maar reizigers!). Iedereen was aardig en super relaxed. We zwommen, aten, planden de rest van onze reis en genoten!

De volgende dag hike-ten we naar Livingstonia. Een dorpje in de middle of nowhere! We zouden er 7 uur over doen, hadden we berekend en droegen lichte tassen (want we waren gewaarschuwd: het was zwaar en steil!) met alleen de absolute benodigheden voor die dag en nacht. We liepen bergop, praatten en lachten. Af en toe een pauze of fotomoment. Om half 10 was het tijd voor het tweede ontbijt, met fenomenaal uitzicht. We bereikten een aantal 'checkpoint's' veel sneller dan we dachten, maar stapten vrolijk door. Al snel kwamen we bij de watervallen! Mijn god, wat was dat prachtig! We zaten op de rand van de rosten (best eng, maar zo de meoite waard!) en keken het dal in. Wat een leven! We zagen prachtige vlinders en planten. We kochten mango's van de locals en liepen verder richting het dorp. Om 1uur 's middags waren we al ter plaatse (6.30uur vertrokken). We dwaalden door het Schots/ Ierse opgezette dorp en deden wat boodschapjes (we kochten allebei slippers want de balren van onze hardloopschoenen waren ondraaglijk). We verbloemden mijn nationaliteit (wat nogal moeilijk ging met mijn MoveMental-shirt), namen foto's en immiteerden mensen die ons irriteerden. We roken aan eucalyptusbomen en plasten wild. We dronken smerig sap en lachten tot de tranen over onze wangen rolden. We besloten onze slaapplek op te zoeken en daar te relaxen.
Het werd de Mushroom Farm. Heerlijke plek: op de rand van een cliff hutjes met uitzicht. Een hangmat, bar en een troon van een wc was alles wat we nodig hadden. De verdwaalde Australier (40+) die het runde vermaakte ons daarnaast kostelijk. En kostelijk werd het. Want de biertjes smaakten goed, maar waren niet goedkoop...En de nacht in een van de kamer was schitterend, maar ook flink aan de prijs. Om nog maar niet te spreken over eht avondeten... We hadden ons behoorlijk vergist!
En tot overmaat van ramp hadden we al onze spullen beneden in het kamp gelaten... Ook de rest van ons geld, Visa's en paspoorten. Oeps. Opnieuw een domme fout.
We sloten echter een deal met Mick dat hij het geld bij de camping op zou halen. Geen probleem, oftwel: no worries, mate!

We daalden af in de regen en brachten de rest van de dag door op de camping. Lisa deed de was, ik ging met de bus 100km verderop geld pinnen en boodschappen doen. Dankzij onze blonde acties...

Mijn bankpas werkte niet, ik kwam in de schemering terug en kon Lisa telefonisch niet bereiken, dus die was in paniek. Wat een heerlijke dag weer!

We trokken verder naar het zuiden: Nhkata Bay. Prachtige plek! Hilarische momenten... Maar dat volgende keer. Want ik ben al een uur aan het typen.

Heb mijn mail niet kunnen lezen: Malawi en hotmail gaan niet samen. Dus dat komt volgende week ws pas.

En dan ook de Freddy grap (als ik het niet vergeet).

Groetjes